ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΚΟΡΥΦΗ «ΦΑΡΜΑΚΟΧΟΡΤΟ ΞΗΡΟΛΙΒΑΔΟΥ»
Ανταπόκριση: ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΟΓΙΑ
Την Κυριακή 11 Αυγούστου οργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Όμιλο Ξηρολιβάδου πορεία προς την βουνοκορφή Φαρμακόχορτο.
Αρχηγός της πορείας ήταν ο μαραθωνοδρόμος Αντώνης Κουκουτέγος.
Αφετηρία της πορείας ήταν το κτίριο του Πολιτιστικού και στην συνέχεια με αυτοκίνητα φτάσαμε ως την περιοχή του υδραγωγείου από όπου ξεκίνησε η πεζοπορία.
Στην αρχή μια ήπια ανάβαση ακολουθώντας το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, και στην συνέχεια όλο και πιο ανηφορική.
Το κατάφυτο δάσος της οξιάς ήταν γεμάτο πεσμένα φύλλα.
Ο ήχος από τα βήματα μας πάνω στα ξερά φύλλα αναμεμιγμένος με το θρόισμα των δένδρων και τα κελαηδίσματα των πουλιών δημιουργούσε την μελωδία του δάσους!!!
Η ανηφορική πορεία διήρκησε μια ώρα.
Όταν φτάσαμε στην κορυφή απολαύσαμε την θέα προς το χωριό και όλη την γύρω περιοχή. Το Βέρμιο όρος από τα 1562 μέτρα, σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.
Στην μια πλευρά του βουνού, την ανατολική βρίσκεται ο νομός Ημαθίας με τα βλαχοχώρια και στην άλλη του πλευρά την δυτική, ο νομός Κοζάνης.
Κατά την επιστροφή η κατηφόρα επιβεβαίωσε τους προγόνους μας που χρησιμοποιούσαν πάντα γκλίτσες είτε για να ανοίγουν περάσματα μέσα από κλαδιά και χόρτα είτε για να μην γλιστρούν από την κλίση του εδάφους.
Στην κατάβαση επισκεφτήκαμε και τα χαλάσματα του παλιού οχυρού.
Εδώ οι θεωρίες για την δημιουργία του έπεφταν βροχή όπως ότι πρωτοχτίστηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα, τότε που η βασιλική οδός ένωνε την Μακεδονία με την Ήπειρο και ο Μέγας Αλέξανδρος την διάβηκε σε νεαρή ηλικία για να επισκεφτεί την μητέρα του, ή χτίστηκε κατά την ρωμαική εποχή, επειδή οι Ρωμαίοι ήθελαν να μετακινήσουν με ασφάλεια τα στρατεύματα τους από την Ιταλία προς τις ανατολικές τους επαρχίες, ή το έχτισε ο Ιουστινιανός τον 6ο μ.Χ. αιώνα τότε που γέμισε με φρούρια την Βαλκανική χερσόνησο για να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από τις επιθέσεις των Σλαβικών φυλών στην αυτοκρατορία του.
Άλλος είπε ότι χτίστηκε κατά την οθωμανική περίοδο τότε που τα καραβάνια των Ελλήνων εμπόρων, των κυρατζήδων, μετέφεραν στις πόλεις της Ευρώπης όπως την Βιέννη, την Τεργέστη και αλλού, υφαντά και ασημικά.
Πάντως, σίγουρα υπήρχε το 1912 τότε που έγινε η αποφασιστική μάχη και νίκη του Ελληνικού στρατού εναντίον του Οθωμανικού με αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Βέροια και την ένταξη όλης της περιοχής στο Ελληνικό κράτος.
Μπορεί από εδώ ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος και μετέπειτα βασιλιάς των Ελλήνων, να έστειλε, στον πατέρα του Γεώργιο, το τηλεγράφημα της νίκης!
Ακόμη και στους πολέμους που ακολούθησαν 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον εμφύλιο, το οχυρό έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί είναι πέρασμα και έχει οπτική σε όλον τον ορίζοντα στα βουνά και τα περάσματα.
Με αυτές τις συζητήσεις η κατάβαση ήταν ενδιαφέρουσα και η μια ώρα που χρειαστήκαμε μάλλον φάνηκε πολύ πιο σύντομη.
Όταν φτάσαμε στα αυτοκίνητα ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τα επόμενα….
Στην πορεία συμμετείχαν οι ακόλουθοι κάτοικοι του χωριού όλων των ηλικιών:
Αντώνης Κουκουτέγος, Τασούλα Κόγια, Νίκος Κελεπούρης, Κατερίνα Ψιψίκα, Παντελής Μορφίδης, Κορνηλία Χατζημασούρα, Τσαλέρας Γιώργος, Κατερίνα Καραμελίδου, Νικος Βουρδούνης, Αναστασία Σιμοπούλου, Κορίνα Παπαδοπούλου, Αννα Κουτσιμανή, Ευα Πασχαλάκη, και οι νεαροί Κυριάκος Τσαλέρας, Νίκος Βουλτσινός, Νεφέλη Βουλτσινού, Γιώργος Βουρδούνης, Μαριάννα Χουχούλη-Χατζημασούρα, Νίκος Χουχούλης Χατζημασούρας και η μικρότερη της ομάδας Ανδρονίκη.
